Back

Blog #3 Hoe Super Mario Bros mij als kind kwelde!

Tutuudu Tudutudu, Tududududududuuu, Tudududududududu Dududuuu… Tada Tatatatata… Tadatatata… TAAA!

Juistem. Als dit deuntje je je nog niet bekend in de oren klinkt, dan ben je zeker weten niet in de jaren ’70/ ’80 geboren! Zwijmel. Zucht. Steun. En puf. Wat een gouden tijdperk voor gamers en liefhebbers van retro game-muziek was dit toentertijd. De 8-bit en 16-bit deuntjes knalden door je monospeakers heen: Donkey Kong, Zelda, Mario Kart, TMNT, Metroid, Kirby en natuurlijk de classic der classics… Super Mario Bros (deeltje 1 uiteraard)!
Voor de youngsters die dit lezen of juist degene die ’te vroeg’ waren geboren en nooit de kans hebben genomen om dit pareltje te kunnen spelen, kun je hieronder naar een snippet luisteren van de befaamde level 1-1:

Zo, de overeenkomsten met bovenstaande audiotrack en mijn verwoording als intro zijn uitmuntend goed te horen, niet? 😉

Conditionerende chiptune muziek

In het 8-bit videogametijdperk, ik praat dan over de tijdslijn van ongeveer 1980 t/m 1992, bestond de gemiddelde soundtrack van een 8-bit Nintendo videogame, uit nogal plat gezegd ‘simpele deuntjes’ die zich constant om de zoveel seconden herhaalden. Dit kwam doordat de technologie, zeker vergeleken anno 2024, qua muziek en videogames nogal beperkt was. Zo werden de videogames opgeslagen op grote cartridges met afmetingen van maar liefst 12 × 13.3 × 2 cm hier in de Europese release. Je zou er in feite, haast een inbreker mee bewusteloos kunnen slaan!
Afijn, zonder te veel in de slaapverwekkende technische details te treden, werd deze 8-bits videogame muziek ook wel chiptune muziek of simpelweg chipmuziek genoemd, vanwege het hoge gesynthetiseerde elektronische geluid rechtstreeks afkomstig van computers. Doordat deze cartridges naast een hele videogame (voor toentertijd groot bestand) inclusief besturingssysteem én daar bovenop ook nog eens een soundtrack moesten plaatsen, kun je je wel voorstellen dat het geheugen snel volzat. Een goede compromis was dus een simpele soundtrack dat minder geheugen in beslag nam.

Afijn, je kunt je wel voorstellen dat de meeste 8-bit deuntjes die, vanwege ruimtebesparing uiteraard, als een oneindige loop alsmaar opnieuw en opnieuw te horen waren. Resulterende in het feit dat, nadat je een specifiek nummer van een level rond de 3445 binnen een half uur hebt gehoord… je het eigenlijk niet meer hoort! In andere woorden: je bewustzijn ziet het deuntje als ‘belangrijk’, omdat je het net de laatste 30 minuten maar liefst 3445 keer op herhaling serveerde, met als gevolg dat het nu opgenomen is door je onderbewustzijn. Wat dus resulteert in ‘automatisch gedrag’! En dit, zonder dat je het vaak bewust doorhebt dus…

Bowser: De nachtmerrie van ieder 7-jarig kind

1991. Als zeven-jarig snotneusje, negeerde en brak ik vaak mijn ouders hun spelregels, waarbij ik vaker ‘deed’ alsof ik sliep wanneer ik naar bed moest gaan. Zodra ik voetstappen naar beneden hoorde gaan, sprong ik uit bed, schakelde ik mijn koelkast van een televisie aan en drukte op de START knop van mijn Nintendo NES. Ik praat hier over het prille begin van mijn hobby als gamer en moest dus nog veel leren. Het volume bijna op haar zachts gezet, hoorde ik nog net de eentonige bliepjes en bloepjes door de monospeaker van de televisie heen klinken. 
Erg aangename deuntjes passeerden de revue, terwijl ik met grote uilenkijkers turend op het beeldscherm de levels van Super Mario Bros. voorbij zag scrollen. Level 1-1… gehaald! Level 3-3: nailed it! Level 4-2: crushed it! Level 5-4: Bowser, letterlijk en figuurlijk dé eindbaas in ieder kasteel, werd naarmate je hem bij iedere level tegenkwam, alsmaar sterker en hierdoor dus moeilijker te verslaan. Klamme vingertjes, blaasjes aan de binnenkant van je handen gingen gepaard met een regenbui van zweetdruppels die naast mijn voorhoofd, ook langzaam maar zeker mijn oksels en zelfs bilnaad bevochtigden… Neen, deze draak liet zich niet zomaar temmen! Na ongeveer 20 minuten en maar liefst 8 keer te zijn ‘dood gegaan’, ja zo noemde je het vroeger wanneer je verslagen was in een videogame, balde ik mijn vuistjes terwijl ik al fluisterend ‘YESSSSS’ schreeuwde. It’s done. Finito. Koopa was verslagen!

“Sorry Mario, but the princess is in another castle!”, was de slogan die je continue voorbij zag komen, wanneer je hem versloeg.

Verder kwam ik helaas niet, omdat ik onverwachts voetstappen op de trap hoorde. Snel! TV uit! NES uit! Onder de lakens en doen alsof je in dromenland bent.

Wat ik als jonkie eventjes vergeten was, is dat zo kort voor het slapengaan, beeldschermen averechts werken met snel en diep in slaap vallen. Gevolg was dat het eindbaasdeuntje van level 5-4 als een broken record zichzelf maar bleef en bleef herhalen met als gevolg, ik dus NIET in slaap kon vallen! Het was zelfs zo erg dat ik in tranen uitbarstte omdat ik het vervloekte en monotone melodietje maar niet uit mijn hoofd kreeg…

Voor iedereen die dapper genoeg is, kun je hier het deuntje beluisteren waardoor ik bijna mijn hoofd tegen de muur beukte van ergernis.
Let op! Luisteren met gevaar voor eigen risico!

Waarom blijft een liedje in je hoofd hangen?

Om het antwoord wat wetenschappelijker te beantwoorden, heeft de NPO een pagina inclusief speelse widget, waarbij dit haarfijn wordt uitgelegd: Waarom blijft een liedje in je hoofd hangen?

Zucht… wist ik dit maar 30 jaar eerder!

Sound Healing helpt tegen stress van ongezonde deuntjes

In tegenstelling tot de monotone deuntjes van de zogeheten chipmuziek, is het meer rustgevender om bijvoorbeeld naar klanken te luisteren met hogere frequencies. Deze frequencies komen voort uit alles wat maar te maken heeft met Moeder Natuur. Denk bijvoorbeeld aan natuurelementen zoals: kabbelende golven van een beekje, het geluid van overvliegende meeuwen gepaard met uitspoelende golven op het warme zand van het strand, donder en bliksem (uiteraard van een gezonde afstand beluisterd), het vallen van regendruppels, het ritselen van bladeren door de wind en zo kan ik nog wel vier pagina’s voltikken. I think you’ll getting the picture.
Kortom: spannende, eentonige en enge geluiden en deuntjes zorgen er juist voor dat je lichaam zich automatisch in gaat spannen, terwijl het helemaal niet nodig is om een fight of flight response te hebben (zeker niet voor het slapengaan uiteraard!). Het gevolg is uiteraard dat spieren zich gaan samentrekken en krampachtig gaan bewegen. Vanzelfsprekend is deze reactie erg nuttig wanneer er een op hol geslagen Tyrannosaures Rex jou achterna zit, maar niet wanneer het tijd is om te relaxen. Je blokkeert namelijk je hele energie flow en systeem!
Natuurlijke deuntjes met rustig ritmes zorgen er juist voor dat je lichaam zich automatisch ontspant, zodat je eigen zelf genezend vermogen zich kan activeren om bepaalde kwalen en pijntjes te genezen. Onthoud: Zonder ontspanning, geen genezing.

Wees dus niet zoals ik was als 7-jarig ventje, maar weet wanneer je welke sound healing muziek en instrumenten je gaat beluisteren voor het slapengaan. Wanneer de adrenaline giert door je lichaam heen, is het vanzelfsprekend gewoonweg onmogelijk om in een diepe staat van slaap (Delta hersengolf | 0.5 – 4Hz) te komen. En zoals we allemaal weten; een diepe slaap is niet alleen bedoelt om lekker fris wakker te worden in de ochtend, maar vooral ook om te genezen!

DIENSTVERLENINGEN: WAARVOOR KUN JE BIJ MIJ TERECHT?

KLANKMASSAGES 💆 : Last van langdurige stress in je lichaam? Laat de helende klanken de pijn verzachten.

SOUND BATHS 🛁 : Wil je ‘gewoon’ ontspannen en jezelf laten afspoelen met gezond geluid? Neem een sound bath!

WORKSHOPS 📚 : Maak kennis met het universum van helende klanken, good vibes en gezond geluid!

VIDEO VIBES 📺  : Abonneer je op ons YouTube kanaal voor 100% good vibe video’s!

SOUND JOURNEY 🧭 : Reis naar verre oorden met de snelheld van helende klanken!

Klanktherapeut | Coach | Yogi (200RYT)

Yoga. Hindoeïsme. India. Sound Healing.
Ok, en een snufje Boeddhisme op z'n tijd.

Voor deze onderwerpen kun je mij s'nachts (graag een beetje teder) wakker maken!

Ik zegen mijn tijd hier op Moeder Aarde via mijn eigen ondernemingen: Zentastic Vibes, HappyZenHeart en Bonsai Blossom Pictures waarbij ik ook nog Hindi als derde taal aan het leren ben.